NESCIO
In de reeks Archief Reve van het radioprogramma De Avonden was op 2 augustus 2005 de feestrede te horen, die Simon Carmiggelt op 14 december 1973 in de Pulchri Studio te Den Haag uitsprak ter gelegenheid van Reve's 50e verjaardag.
Carmiggelt maakte een kanttekening bij Reve's gedicht Literatuur, uit de eerder dat jaar verschenen dichtbundel Het Zingend Hart. ('Het Zeegat Uit' las Van het Reve senior hardnekkig toen Gerard hem de gedichten aanbood, die hij allemaal met de hand had uitgeschreven als cadeau voor de 81e verjaardag van zijn vader, op 11 april 1973 - Ik Had Hem Lief / 67 en 69 -).
Carmiggelt maakte een kanttekening bij Reve's gedicht Literatuur, uit de eerder dat jaar verschenen dichtbundel Het Zingend Hart. ('Het Zeegat Uit' las Van het Reve senior hardnekkig toen Gerard hem de gedichten aanbood, die hij allemaal met de hand had uitgeschreven als cadeau voor de 81e verjaardag van zijn vader, op 11 april 1973 - Ik Had Hem Lief / 67 en 69 -).
LITERATUUR
Gevraagd naar zijn opinie
over het jongste prachtboek 'De Avonden',
zeide eens de oude schrijver Nescio:
'Dat boek? Dat is geen boek: dat is een onboek.'
'Toch pakt het je wel aan, Pappie,'
wierp zijn vrouw hem tegen.
'Dat is zo,' gaf hij toe. 'Net als de cholera.'
(Verzamelde Gedichten / 75)
over het jongste prachtboek 'De Avonden',
zeide eens de oude schrijver Nescio:
'Dat boek? Dat is geen boek: dat is een onboek.'
'Toch pakt het je wel aan, Pappie,'
wierp zijn vrouw hem tegen.
'Dat is zo,' gaf hij toe. 'Net als de cholera.'
(Verzamelde Gedichten / 75)
Literatuur, Reve en Nescio: deze drie, in één adem genoemd. Zijn mening gevend over Nederlandse schrijvers merkte Reve in 1964 op dat hij enkele collega's zeer hoog achtte.
Ik sla geen gek figuur tussen hen. Van de doden was Nescio de top, van de levenden Hermans.
(Gerard Reve in Gesprek, Interviews / 77)
(Gerard Reve in Gesprek, Interviews / 77)
Daarom: niet minder dan een eer voor Reve, dat uitgerekend Nescio (1882-1961) De Avonden hoe dan ook opmerkelijk vond.
Maar Carmiggelt zet de feiten op een rij. Hij zelf deed Reve eens in een café de anekdote over Nescio aan de hand. Deze had zich tegenover hem, Carmiggelt, in genoemde bewoordingen laten ontvallen dat hij de Nederlandse literatuur voor gezien hield na het lezen van het (op dat moment) laatste boek van Bordewijk. Over De Avonden hadden zij echter met geen woord gesproken.
Reve vergeleek zijn geheugen graag met dat van een olifant. Veel van wat hij mensen terloops had horen zeggen kon hij tientallen jaren later nog letterlijk herhalen. Betrapt dus! De wens als vader van de gedachte, of handig koopmanschap? Laten we zeggen: een kijkje achter het kunstig geweven gordijn van Reve's mythische werkelijkheid. Die daar overigens niet minder mooi door wordt.
Tekst: Ans Willems, 5 augustus 2005
|
| home | nieuwsarchief | bibliotheek | colofon |