Uit de deze week verschenen biografie van Karel van het Reve (Denkbeelden uit een dubbelleven) door Ger Verrips blijkt dat Gerard Reve op 11-jarige leeftijd tijdens een vakantiekamp op de Veluwe seksueel is misbruikt. De dader was een medewerker van kindertoneelgroep De Vrolijke Brigade en hij is voor dit, en nog andere vergrijpen met jongens en meisjes, in 1936 tot een gevangenisstraf veroordeeld.

Deze treurige feiten zijn naar boven gekomen uit dagboekaantekeningen die Karel van Reve op zijn 23ste maakte. Verrips heeft verder nog een verslag van de zedenpolitie weten te vinden waarin Gerard Reve zegt: "Wegens schaamte heb ik het voorgevallene niet aan mijn ouders of mevrouw Last durven te zeggen. Of hij ook met de overige jongens of meisjes vieze dingen uithaalde, weet ik niet. Ik heb daar niet over horen spreken."

Geheel onverwacht zal dit nieuws voor veel Reve-lezers niet komen. In diverse boeken heeft Reve herinneringen, gedachten, scènes en gebeurtenissen opgevoerd die sterk doen denken aan hetgeen nu bekend is geworden. En ook meer dan eens heeft Reve geschreven dat hij ooit een groot geheim, het onzegbare etc. zal opschrijven maar dat hij het nog niet durft.

Dat hoeft niet perse hierop te duiden maar met deze nieuwe wetenschap in het achterhoofd zal een hernieuwde lezing van delen van het werk van Gerard Reve toch heel anders zijn.

Zondagmorgen Zonder Zorgen (1995): Eigenlijk zoude ik over twee kampen moeten schrijven. Met kampen bedoel ik zomerkampen voor jongens, kampeerpartijen dus in groepsverband in de open lucht. In mijn jeugd gaat het om het eerste en het tweede kamp, en het zoude in de redelijkheid der dingen liggen als ik eerst over het eerste, en daarna pas over het tweede kamp zoude schrijven.

Over het eerste kamp durf ik nog steeds niets op schrift te stellen, maar misschien komt dat nog.

(...) In genoemde twee zomerkampen werd ik op niet mis te verstane wijze geconfronteerd met de Liefde en met de Dood. In het tweede kamp ook nog met de Godsdienst, als een gratis toegift. Het tweede kamp - dat ik nu ga beschrijven - speelde zich af in de zomer van 1936 (...)

Citaten staan op pagina 46 en 47, deze tekst werd in 1993 voor het eerst gepubliceerd in het Algemeen Dagblad, de tekst is ook te vinden in deel 6 van het Verzameld Werk, pagina 670.

Het Boek Van Violet En Dood: "Ik zelf ontuchtig benaderd door man in vroege jeugd. Later nooit gewag van gemaakt of in praatprogramma vermeld. Ook nooit aan iemand verteld." (p. 130)