Volkskrant-redacteur Remco Meijer heeft onlangs een bezoek gebracht aan Joop Schafthuizen en Gerard Reve. In een artikel in de krant van zaterdag 3 juli (Intermezzo p. 12-13) doet hij verslag.

Zoals bekend is Reve al enige tijd opgenomen in een verpleegtehuis. Het bezoek aan de schrijver begint dan ook bij Joop in Machelen. Joop laat Meijer de vele post zien die is binnengekomen na het bekendworden van Reve's opname. In de berichtgeving over die definitieve opname vertelde Joop dat je Gerard nog het meest plezier deed met foto's van poezen en die raad blijken vele fans te hebben opgevolgd.

De opname blijkt trouwens in twee etappes te hebben plaatsgevonden. Nadat Reve in november 2003, vlak voor zijn 80ste verjaardag na een ziekenhuisopname weer naar huis was gekomen werd hij in februari weer in het ziekenhuis opgenomen. Eind mei is hij van het ziekenhuis naar een verpleegtehuis gegaan. Joop vertelt dat die verandering Reve aanvankelijk agressief en onhandelbaar maakte maar dat hij nu gewend is en heel tevreden.

Na een gesprek in het huis in Machelen gaan Joop en Remco Meijer op bezoek bij Reve. Die zit (vastgebonden) in een stoel aan het raam en wijst na het voorstellen bij de binnenkomst naar buiten en zegt: "Mooi hè, die lucht". Het verdere bezoek gaat op aan het eten van een banaan, het aantrekken van schone kleren, een paar trekjes van een sigaret en wat gesprekflarden. Reve's geest is echt niet meer.

Joop over Reve's ziekte: "Het is met Alzheimer moeilijk een beginpunt aan te wijzen. Het is een hele nare ziekte, die aanvankelijk vreemd genoeg tot een soort mildheid leidt. Het werd steeds moeilijker ruzie met hem te krijgen, terwijl we toch heel wat af hebben gerollebold. Het maakte hem niet meer uit op welke zender de televisie stond, hij verloor zijn belangstelling voor muziek en beeldende kunst. Hij luisterde naar de mening van anderen, terwijl hij dat zijn leven lang niet gedaan heeft. Hij vroeg niet meer naar mijn dromen, waar hij toch altijd een buitengewone belangstelling voor had, En hij schreef niet meer, zelfs geen brieven."

Met Joop Schafthuizen blijkt het naar omstandigheden redelijk te gaan. Hij is van plan in Machelen te blijven wonen, bezoekt Reve twee keer per dag en heeft zich min of meer berust in de bizarre situatie dat zijn partner nog wel in het leven is maar geestelijk vrijwel niet meer aanwezig. Ook de nasleep van de zedenzaak uit 2001 wordt minder. Joop is in therapie geweest en "dankzij mijn vertrouwensarts en een paar heel goede vriendinnen denk ik nu een nieuw evenwicht te vinden".

Bovendien wil Joop zijn oude 'vak' van beeldend kunstenaar weer oppakken. Maar: "Ik ben in balans hoor, geloof ik, heb overal vrede mee, maar het niet meer kunnen delen - dat is het moeilijkste".