Uit een interview met Remco Campert in NRC Weekblad 12-18 juni 2010 (interview door Pieter Kottman): Op het moment van het tweede gesprek [met Campert: red.] is het tweede deel van de biografie van Gerard Reve net verschenen. Biograaf Nop maas schrijft daarin dat Campert, lid van de jury van de PC Hooftprijs 1968, tegen de bekroning van Reve was. Althans, de jury was niet unaniem: "Het gerucht wilde dat Remco Campert de dwarsligger was; hij vond dat Harry Mulisch de prijs moest krijgen." Volgens een voetnoot is Hanny Michaelis (..) de bron van deze informatie.

Campert: "ik herinner me niet eens dat ik in de jury zat." Stilte. En dan, beslist ineens: "Het is klinkklare onzin. Ik was een groot bewonder van De Avonden, van Werther Nieland, van De ondergang van de familie Boslowitz."

Maar is hij niet door Reve uitgescholden? "Ja, wie is er niet door hem uitgescholden?" Gniffelend: "Leidschepleinkabouter noemde hij me, omdat ik daar wel eens kwam. Ik kende hem uit het Amsterdamse, maar zijn wereld was een andere dan de mijne. Als persoon trok hij mij niet aan. Hij was nooit een vriend, en ook geen vijand."

Na nog een vraag over de volksschrijver vraagt hij, geïrriteerd: "Moet het gesprek over Reve gaan?" Hij is, zegt hij, direct weer kalm, "een beetje Reve-moe".