Frits Abrahams op de achterpagina van NRC Handelsblad (18 augustus 2010) over een bezoek aan het Maria-bedevaartsoord in Heiloo. Reve schreef in Moeder en Zoon over Heiloo: "Een waar monument van wat opofferingsgezindheid en slechte smaak tezamen vermogen".
De hele column: Frits Abrahams: Vrouw ter Nood

Artikel van Boudewijn van Houten op het wat morsig-rechtse weblog 'Het Nieuwe Journaal' over de biografie en Reve zelf. Van Houten vond de biografie eerst maar niets omdat hij bij biograaf Nop Maas allerlei progessieve symphatieën bespeurde. Van Houten: "Nop Maas lijkt absoluut geen hekel aan de geest van de jaren zestig en zeventig te hebben".

Dat Nop Maas bijvoorbeeld wel eens enthousiast zou kunnen zijn over de homo-emancipatie die in die jaren heeft plaatsgevonden komt kennelijk niet bij van Houten op.

Enfin, de strekking van het stuk is verder dat van Houten, al lezende in de biografie, ontdekt dat Reve zelf helemaal geen linkse rakker, groenzoeter of anderszins progressieve kabouter was. Hoera! Dat van Houten bij Reve tevens "een sterk verlangen naar de goede oude tijd" bespeurt lijkt me wat kort door de bocht. Zo dol was Reve niet op het verleden en bovendien was hij intelligent genoeg om te beseffen dat een goede oude tijd nooit bestaan heeft.

Het hele artikel: Boudewijn van Houten: Reve revisited