De jaarlijkse Reve-middag in de OBA wordt dit jaar verzorgd door Huub Mous. Mous publiceert op zijn weblog regelmatig (diepgravende) artikelen over Gerard Reve. En in het 2010/2 nummer van De Gids het artikel 'Secularisering en geestesziekte' over een mogelijk verband tussen het verdwijnen van religie en de gevolgen daarvan voor de geestelijke volksgezondheid, met Reve als "wonderlijke casus".

De lezing vindt plaats in het theater van het Woord begint om 15:00, kost 5 euro en u kunt kaarten bestellen via de website van de OBA.

Van 1964 tot 1971 woonde en werkte Gerard Reve in Friesland. Die jaren vormden een beslissende periode, niet alleen in zijn leven maar ook in zijn werk. In Friesland schreef hij een van zijn belangrijkste werken, Nader tot U. Hier keerde hij zich na een jarenlang proces tot het katholicisme. Daarna volgden een psychische crash en een ziekenhuisopname, maar ook de aanklacht wegens godslastering met het slepende proces dat daaruit voortkwam.

In de tweede helft van de jaren zestig stagneerde de literaire productie van Reve. In de decennia daarna schreef hij nog tal van romans, maar haalde hij nooit meer het niveau van Nader tot U. In tal van opzichten vormen de Friese jaren een keerpunt en zelfs een crisis. De jaren 1966 en 1967 werden door hemzelf achteraf als "rampjaar"bestempeld. De rampjaren is ook de ondertitel van deel twee van de Reve-biografie van Nop Maas die onlangs is verschenen.

Hoe belangrijk is de context Friesland voor Reve geweest? In hoeverre was de leegte van het Friese landschap, die nergens beschutting bood, van invloed op het proces van inkeer en de mystieke ervaring die Reve in Nader tot U beschrijft. Friesland lijkt het tegenbeeld van het Iberisch Schiereiland dat hij in de jaren zestig meerdere malen doorkruiste en waar hij niet alleen het barokke decor van de katholieke kerken leerde waarderen, maar ook de kale hoogvlakte van Castilië waar Jan van het Kruis en Theresia van Avila hun mystieke ervaringen opdeden.

Reve koos voor de religie in een periode van massale ontkerkelijking en secularisering. Tegelijk wendde hij zich tot de Romantiek en de ironie, in de jaren dat engagement en experiment in kunst en literatuur hoogtij vierden. Hoe eigentijds was achteraf bezien die oneigentijdsheid van Reve? Hoe tegendraads was de reactionaire houding die hij in de late jaren zestig steeds meer aannam? Zijn de tegenstellingen die hij zelf zo benadrukte bij nader inzien niet kenmerkend geweest voor een verwarrend tijdvak, waarvan de ware contouren nu pas duidelijk worden?