'Af en toe bel ik Joop nog wel eens', aldus Bram Peper afgelopen donderdag 29 maart op Radio Rijnmond. In het programma Ro Radio haalde de oud-burgemeester herinneringen op aan de zes jaar geleden overleden schrijver: 'Door een toevallige ontmoeting op het stadhuis ben ik in 1987 met hem in contact gekomen. Er ontspon zich een vrij lange briefwisseling. Soms bezocht ik hem thuis. Hij woonde toen nog met Joop aan de Julianalaan 36 in Schiedam, een beetje morsige woning. Daarna ben ik ook in Frankrijk geweest. Hij wilde graag dat Rotterdam zijn huis dat hij daar aan het verlaten was zou aankopen als bedevaartsoord. In Machelen ging ik ook naar hem toe, niet heel frequent overigens.'

Peper vond het 'verschrikkelijk moeilijk' om Reve te zien aftakelen. 'Ik mis hem zeer. Zijn ongelofelijke geestigheid sprak me aan. Zijn worsteling ook met totalitaire systemen. Maar je wist bij Gerard nooit wat ernst en luim was. In het ziekenhuis zei hij tegen me: "Ik laat me altijd door een vrouwelijke chirurg opereren. Het moet een vrouw zijn. Want een vrouw kan goed met naald en draad omgaan." Ik hou van gekke, bijzondere mensen.'

Peper (72) heeft zelf de laatste jaren veel in het ziekenhuis gelegen. Allebei zijn knieën zijn geopereerd. Hij denkt geregeld na over het naderende einde. In de Rotterdamse weekkrant De Havenloods van 15 maart zei hij daarover: 'Ik heb al een tekst voor mijn grafsteen: "Eindelijk rust, maar je kunt het ook overdrijven". Ik maak me er niet druk over hoe ik herinnerd zal worden. Als mens raak je snel in de vergetelheid. Ik ben geen schrijver als Reve of W.F. Hermans, dan was mijn leven geslaagd geweest omdat ik een roman had achtergelaten. Alhoewel dat ook kan tegenvallen, schrijvers worden soms helemaal vergeten. Vergetelheid is ieders lot.'

Het interview met Bram Peper is hier te beluisteren. Het gedeelte dat over Reve gaat zit in het tweede uur, op ongeveer dertig minuten, en begint met het door Reve zelf gelezen gedicht De Blijde Boodschap.