In 'De Stijl van de Schrijver' (Podium, 2018) schetst Arno Kantelberg een beeld van de kledingstijl en aanverwante accessoires van 30 (dode en levende) Nederlandse schrijvers. Allemaal mannen want "vrouwenmode is mijn expertise niet".

Reve staat, met Carmiggelt op de omslag (foto uit 1975), komt in diverse stukjes ter sprake maar moet zijn artikel delen met W.F. Hermans.

Hermans komt er niet best vanaf. Kantelberg: "Hij schreef zoals hij zich kleedde: precies, zakelijk, gereserveerd, nuchter." Ook wel samengevat als: houterig en saai.

Het stuk over Reve en WFH is opgehangen aan de befaamde fotoserie door Cas Oorthuys op het Amsterdamse Waterlooplein in 1954. Tegenover de saaie degelijkheid van Hermans wordt Reve door Kantelberg neergezet als een soort hipster avant la lettre.

Maar Kantelberg komt er niet echt uit met Reve en de kleding. Ik denk dat de constante in Reve's kledingstijl soberheid was en naarmate zijn bekendheid toenam werd dat alleen maar sterker.

In publieke optredens week hij echter duidelijk van die soberheid af. Op z'n minst netjes in het pak en soms nog wel wat meer zoals het witte tropenkostuum in Carré en de showpakken in De Grote Gerard Reve Show in 1974.

Wat inzake Reve en de kleding ook zeker niet ongenoemd mag blijven zijn de lange en gedetailleerde beschrijvingen van de kleding van personages in Reve's werk (veelal van personages in allerlei Revistische fantasieën). Zo sober als Reve zichzelf kleedde zo extravert gaat het er in zijn fictie vaak aan toe: de mooiste en veelkleurige stoffen en de duurste accessoires (donkerrode sportwagens). Maar ook voor meer eenvoudige outfits neemt Reve de tijd het te beschrijven. Met gemak zijn er vele tientallen voorbeelden van dergelijke beschrijvingen te vinden.

Mogelijk dat deze aanzet van Arno Kantelberg iemand ertoe kan verleiden een monografie te schrijven over Reve en kleding, in leven en werk. Materiaal en invalshoeken zijn er genoeg.