Gerard Reves zesdelige Verzameld werk opent met De Laatste Jaren Van Mijn Grootvader. Reve schreef dit verhaal waarschijnlijk op 21-jarige leeftijd. Bij de ­uitbundige ontvangst van Reves vroege werk bleef het onder­belicht. Dat gegeven was voor Marc Kregting als bijna afgestudeerd neerlandicus ooit aanleiding om een essay over het verhaal te maken.

Toen die tekst verscheen in het letterkundeblad ­Bzzlletin, was de Muur net gevallen en leefde Reve nog. Meer dan drie decennia later herleest Kregting zijn ­opstel dat min of meer ook zijn debuut was. Wat is er ­veranderd, met de reputatie van Gerard Reve, met lezen, met literatuur? Onherroepelijk wordt de essayist ­geconfronteerd met zijn jongere ik.

(De Bzzlletin-tekst was nogal theoretisch/tekst-analytisch, niet echt iets voor een wat groter publiek. In deze uitgave gaat Kregting veel meer in op de relatie tussen het beschrevene en de historische realiteit en komt o.a. tot interessante bevindingen over de relatie tussen Gerard en Karel. Meer in het algemeen wordt ook duidelijk wat voor impaxct de aanwezigheid van grootvader op de jonge Reve's gehad moet hebben: hij woonde al voor hun geboorte bij het gezin in en bleef daar tot vlak voor zijn dood in 1941.)

Marc Kregting (1965) groeide op in Nederland en woont in België. Op zijn naam staan zestien titels, van proza­gedicht (Dood vogeltje) over pamflet (Zij zijn niet van Jeremia) naar salontafelwerk (Koffie). Hij beheert het weblog De Honingpot. Kregtings recentste boek De encyclopedieën van de val (2022) werd lovend ontvangen.