Een groot interview (6 pagina’s) met Nop Maas in het dubbele zomernummer 2024 van HP/De Tijd

Enkele opmerkelijke zaken:

Ten tijde van het interview is hij juist een paar dagen terug uit het ziekenhuis, waar een stukje lever werd weggenomen. "Drie jaar gelden kreeg ik darmkanker en af en toe heb ik te maken met uitzaaiingen. Afgelopen december bijvoorbeeld is een stukje long geamputeerd. Maar op zich zaaien die uitzaaiingen weer niet uit, dus volgens de arts kan ik de 100 wel halen."

Maas denkt dat de dagboeken van Michaelis voor het doorgronden van het lot van de Joodse onderduikers belangrijker zijn dan die van Anne Frank en Etty Hillesum.

Die blijken bij Wouter van oorschot te berusten. Michaelis heeft haar dichtbundels altijd bij Van Oorschot uitgegeven en het auteursrecht heeft ze nagelaten aan de uitgeverij. Bij de verkoop van de uitgeverij in 2015 heeft Wouter (de verkopende partij) die auteursrechten buiten de verkoop gehouden en voor zichzelf gehouden. Volgens Maas absoluut tegen de bedoeling van Michaelis in.

De passages over Reve, Schafthuizen en de moeizaam tot stand gekomen 3-delige biografie bevatten weinig nieuws.

Maas was wel gewaarschuwd door Dick Gubbels van Uitgeverij Veen: "houd afstand, anders krijg je geheid mot". Die mot is er dus, afstand of niet, in ruime mate toch gekomen, inclusief doodsbedreigingen (door Schafthuizen) en diverse rechtszaken.

Maas denkt dat Reve niet zozeer als een groot romancier maar vooral als een briljant stylist zal worden herinnerd: "In feite heeft Reve maar één echte roman geschreven, het onderschatte meesterwerk 'Bezorgde Ouders'. Voor de rest bestaat zijn oeuvre vooral uit gebundelde losse verhalen. Op die wijze debuteerde hij met 'De Avonden' in 1947, en zo ging hij zijn hele carrière voort."

Een visie waar niet iedere Reve-kenner het mee eens zal zijn.

Overigens denkt Maas dat Reve, net als broer Karel, de literaire eeuwigheid niet zal halen: "Ach, het is het lot van de meeste Nederlandse schrijvers: eenmaal overleden begint de vergetelheid."